بررسی عوامل موثر بر نابرابری دستمزد بخش صنعت در ایران

یکی از عوامل موثر بر پویایی‌های رشد اقتصاد، دستمزد متناسب با بهره‌وری‌ است. در صورتی که نابرابری دستمزد ناشی از عوامل غیر از بهره‌وری باشد، زیان‌هایی بر اقتصاد تحمیل می‌شود. به همین دلیل مطالعه حاضر با استفاده از داده‌های بودجه-خانوار مرکز آمار برای دوره زمانی 1384 تا 1393 و مدل‌های تجزیه اکساکا-بلیندر و ماچادو-متا به تحلیل نابرابری دستمزد و تعیین سهم تبعیض و تفاوت بهره‌وری در شکاف دستمزد بخش صنعت می‌پردازد. شواهد نشان می‌دهد که نابرابری دستمزد کاهش یافته است ولی سهم تبعیض دستمزد افزایش و سهم تفاوت بهره‌وری کاهش یافته است. بنابراین نتایج نشان می‌دهد که رانت موجود در بنگاهها تعیین کننده دستمزد بوده و تفاوت بهره‌وری نقش چندانی را در تعیین دستمزد ندارد، در واقع کاهش کیفیت سرمایه انسانی به علت کمی‌گرایی و متناسب نبودن تحصیلات با فعالیت‌های تولیدی در بخش صنعت و عدم ارتباط موثر دانشگاه با صنعت باعث کاهش نقش سرمایه انسانی در تعیین نابرابری دستمزد شده است،